Ocalmy od zapomnienia – WIERUSZE pod Grunwaldem

Nawiązując do tegorocznych 650-tych urodzin Wieruszowa odkrywamy ciekawą historią naszych ziem, naszego miasta i ludzi, którzy odegrali w jego historii bardzo dużą rolę.
„Nadszedł pamiętny 1410 rok. Na wyprawę grunwaldzką wyruszyła chorągiew wieluńska, w szeregach której młodych Wieruszów do boju prowadził Bieniasz Wierusz – podkomorzy wieluński, brat Bernarda. Chorągiew wieluńska walczyła w centrum szyku polsko-litewskiego, na skraju prawego skrzydła polskiego, tuż obok chorągwi krakowskiej. Pomimo ucieczki sojuszników litewskich bitwa zakończyła się sukcesem a drogi Wieruszów rozdzieliły się. Bieniasz Wierusz z bratankami wziął udział w nieudanym oblężeniu Malborka, gdzie poniósł śmierć. Informuje o tym napis na jego nagrobku znajdujący się w Wieruszowie.
Drugi Bieniasz Wierusz, syn starosty wieluńskiego Bernarda poszedł z oddziałami na Tczew. Tczew zdobyto, jednak w 1411 roku krzyżacy odbili miasto a Bieniasz Wierusz popadł w niewolę wraz z 36 żołnierzami. Wolność odzyskał dzięki zawartemu w Toruniu pokojowi w 1411 roku.”
Opracowanie publikujemy dzięki potomkowi tej rodziny Panu Rafałowi Wierusz – Kowalskiemu, który udostępnił nam informacje dotyczące historii jego rodziny zawarte w „Poczcie Rodzin Polskich”.
foto.mieczesredniowieczne.pl